Wat is de betekenis van onstilbaar?

bn., niet te stillen, niet tot bedaren te brengen: onstilbare honger.

onstilbaar - Bijvoeglijk naamwoord 1. dat iets niet te bevredigen is ♢ Na de lange fietstocht had hij zowel een onstilbare dorst als een onverzadigbare honger. Woordherkomst afleiding van stilbaar met het voorvoegsel on- Antoniemen stilbaar

bn., niet te verzadigen: onstilbare honger; onstilbare eerzucht.

bn. niet te stillen, niet tot bedaren te brengen: onstilbare honger.

...