Wat is de betekenis van onlogisch?

bn. bw., niet logisch, niet in overeenstemming met de logica: dat is onlogisch; hij redeneert zo onlogisch; het onlogische van die sprookjes.

onlogisch - Bijvoeglijk naamwoord 1. niet logisch, onnavolgbaar, onbegrijpelijk, idioot, willekeurig ♢ Het was een onlogische beslissing van de rechter om de moordenaar geen straf op te leggen. Woordherkomst afleiding van logisch met het voorvoegsel on- Synoniemen onnavolgba...

onlogisch - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: on-lo-gies 1. niet met goede argumenten ♢ zijn redenering was erg onlogisch Bijvoeglijk naamwoord: on-lo-gies de/het onlogische ...

bn., bw. (niet logisch): een onlogische redenering; hij redeneerde zeer onlogisch.

(on'lo:gis) bn. en bw. met de logika in strijd : een -e redenering ; spreken.

bn. en bw. (-er, meest onlogisch), niet logisch, niet in overeenstemming met de logica: dat is onlogisch; hij redeneert zo onlogisch; het onlogische van die sprookjes.

bn. bw. niet logisch, niet in overeenstemming met de logica : hij redeneert zeer onlogisch

...

...