Wat is de betekenis van onderschikkend?

bn. bw., (spraakk.) ojiderschikkende zinsverband, de verbinding van een ondergeschikte zin met zijn hoofdzin; — onder schikkend voegwoord, dat een bijzin aan een hoofdzin verbindt; — bw.: die zinnen zijn onderschikkend verbonden.

onderschikkend - Werkwoord 1. onvoltooid deelwoord vanonderschikken onderschikkend - Bijvoeglijk naamwoord 1. (taalkunde) een afhankelijke bijzin scheppend ♢ Er zijn neven- en onderschikkende voegwoorden.

onderschikkend - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: on-der-schik-kend 1. verband tussen twee of meer elementen (woorden, zinnen, argumenten) die niet gelijkwaardig zijn ♢ de woorden 'omdat' en 'aangezien' zijn onderschikkende voegwoorden ...

bn., bw. (afhankelijk): het onderschikkend verband; onderschikkend verbonden; onderschikkend voegwoord, verbindt hoofd- met bijzin.

('ondər) bn. en bw. 1. Taalk. tussen een bijzin en een hoofdzin : een zinsverband; zinnen kunnen verbonden zijn. 2. een bijzin met een hoofdzin verbindend : „daar” kan een voegwoord zijn.

(het accent wisselt), bn. en bw., (spraakk.) onderschik'kend zinsverband, de verbinding van een ondergeschikte zin met zijn hoofdzin; onderschik'kend voegwoord, dat een bijzin aan een hoofdzin verbindt.

bn. bw. (spraakk.) onderschikkende zinsverbinding, de verbinding van den ondergeschikten zin met zijn hoofdzin; onderachikkend voegwoord, dat een bijzin aan een hoofdzin verbindt; die zinnen zijn onderschikkend verbonden.

...

...