Onbreeikbaar
bn. niet te bereiken, buiten iemands bereik gelegen : op eene onbereikbare rotspunt; (fig.) door geen moeite of inspanning van welken aard ook verkrijgbaar : ik tracht nooit naar iets wat ik onbereikbaar weet; zijn leven zou een eindeloos verlangen zijn naar een onbereikbaar geluk; --het onbereikbare, wat onbereikbaar is. ONBEREIKBAARHEID, V.
