Wat is de betekenis van Onbillijk?

bn. bw. (-er, -st), in strijd zijnde of handelende met de billijkheid, onredelijk: die man is onbillijk voor zijn vrouw; onbillijke eisen; een onbillijk verlangen; — bw.: men heeft hem zeer onbillijk behandeld ; niet gerechtvaardigd, onrechtmatig: onbillijke verwijten, klachten.

onbillijk - Bijvoeglijk naamwoord 1. ♢ 2. ♢ Woordherkomst * afleiding billijk en met het voorvoegsel on- Antoniemen

adj. & adv., ûnbinlik, -billik. -riedlik, -rjidlik, -ridlik; iets -s van iem. vergen, immen omkromte bylizze.

bn., bw. (onredelijk, te veel eisend): hij is streng maar niet onbillijk; onbillijke eisen, onbillijke klachten; iem. onbillijk behandelen.

(on'billək) bn. en bw. (-er, -st) te veeleisend, onredelijk: in zijn handelwijze jegens, tegen, omtrent iemand. Syn. onrechtmatig, onrechtvaardig. Tgst. → billijk.

bn. en bw. (-er, -st), in strijd zijnde of handelend met de billijkheid, onredelijk: die man is voor zijn vrouw; bw.: men heeft hem zeer behandeld; niet gerechtvaardigd, onrechtmatig: onbillijke verwijten, klachten.

bn. bw. (-er, -st), niet billijk, handelende in strijd met de eischen der billijkheid, onredelijk : die man is onbillijk voor zijn vrouw; onbillijke eischen stelt hij haar; — dat is een onbillijk verlangen; — strijdende met de eischen der billijkheid, onredelijk, onrechtmatig: onbillijke verwijtingen; onbillijke klachten; — bw....

Onbillijk, bn. en bijw. (-er, -st), niet billijk, onredelijk, onregtvaardig. *-HEID, v. *...BINDBAAR, bn. (-der, -st), *...BINDELIJK, bn. (-er, -st), niet te binden, niet gebonden kunnende worden. *...BLOEDIG, bn. zonder bloedvergieten. *...BLUSCHBAAR, bn. (-der, -st), niet te blusschen. -HEID, v. *...BLUTSBAAR, bn. (-der, -st), niet te blutse...

...