Wat is de betekenis van onbewoonbaar?

bn., niet bewoond kunnende worden, niet geschikt om te bewonen: een huis onbewoonbaar verklaren; een koud, tochtig en onbewoonbaar paleis.

onbewoonbaar - Bijvoeglijk naamwoord 1. niet geschikt voor bewoning ♢ De zwervers woonden in een onbewoonbaar verklaarde woning. Woordherkomst Afgeleid van bewoonbaar met het voorvoegsel on-

onbewoonbaar - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: on-be-woon-baar 1. waar niet in gewoond kan worden ♢ dat huis is onbewoonbaar verklaard, de mensen moeten eruit Bijvoeglijk naamwoord: on-be-woon-baar de/het onbewoonba...

adj., ûn(bi)wenber.

bn. (niet voor bewoning geschikt): een huis kan onbewoonbaar worden verklaard.

(onbə'wo:nba:r) bn. (...bare) niet voor bewoning geschikt: een huis.

bn., niet geschikt om te bewonen.

bn. niet bewoond kunnende worden, niet geschikt om te bewonen : een huis onbewoonbaar verklaren; onbewoonbare velden; een koud, tochtig en onbewoonbaar paleis. ONBEWOONBAARHEID, v.

...