Onbegeven
bn., niet begeven, niet aan iem. geschonken en (bij uitbr.) onvervuld, onbezet: een nog onbegeven betrekking; de open plaats in dat hofje is nog onbegeven.
Wat is de betekenis van Onbegeven?
Groot woordenboek der Nederlandsche taal
J.H. van Dale (1898)
Onbegeven
bn. niet begeven, niet aan iem. geschonken; en bij uitbr., onvervuld, onbezet : eene nog onbegeven betrekking; dat baantje is nog onbegeven; de open plaats in dat hofje is nog onbegeven.
Gerelateerde zoekopdrachten