Onbegeerig
bn. niet begeerig: de wijsgeer ziet al die schatten met onbegeerige oogen aan; niet onbegeerig, nogal begeerig, wel verlangend : ik zou niet onbegeerig zijn daarvan iets meer te vernemen. ONBEGEERIGHEID, v.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
