Onbegaafd
bn., meest in de verb. niet onbegaafd'; nogal begaafd, niet zonder talenten: een niet on'begaafd dichter.
Wat is de betekenis van Onbegaafd?
Groot woordenboek der Nederlandsche taal
J.H. van Dale (1898)
Onbegaafd
bn. niet onbegaafd, nogal begaafd, niet misdeeld van begaafdheden, niet zonder talenten : een niet onbegaafd dichter; zij is geen onbegaafd meisje. ONBEGAAFDHEID, v.
Gerelateerde zoekopdrachten
