Wat is de betekenis van onafwijsbaar?

bn., niet afgewezen kunnende worden, zich niet latende afwijzen; te rechtmatig om afgeslagen, of te machtig om afgeweerd te worden: een onafwijsbaar verzoek; een onafwijsbare eis.

onafwijsbaar - Bijvoeglijk naamwoord 1. niet mogelijk om te kunnen verwerpen ♢ Marie Loke bezat een zeker flegma en relativeringsvermogen. Ze besefte dat het vrouwenkiesrecht er ook zonder haar inspanningen zou komen, omdat het volgens haar een onafwijsbare eisch des tijds was. Toch vond ze dat ze er i...

(onaf’wijzba:r) bn. (...bare) niet kunnende afgewezen, afgeslagen worden: een aanbod.

bn. niet afgewezen kunnende worden, zich niet latende afwijzen; te rechtmatig om afgeslagen, of te machtig om afgeweerd te worden : een onafwijsbaar verzoek; een onafwijsbare eisch.