Wat is de betekenis van onafscheidelijk?

bn. bw., zo innig met iem. of iets verbonden, dat geen scheiding mogelijk is, aan geen scheiding valt te denken: zij zijn onafscheidelijk; dat is onafscheidelijk van dergelijke volksbewegingen; — (bw.) onafscheidelijk verenigd.

onafscheidelijk - Bijvoeglijk naamwoord 1. helemaal bij elkaar horend ♢ Zij waren onafscheidelijke vrienden van elkaar Woordherkomst Afgeleid van Naamwoord van handeling van afscheiden met het voorvoegsel on-, met het invoegsel -e- en met het achtervoegsel -lijk Antoniemen af...

onafscheidelijk - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: on-af-schei-de-lijk 1. niet los van elkaar te denken, helemaal bij elkaar horend ♢ de twee vrienden waren onafscheidelijk Bijvoeglijk naamwoord: on-af-schei-de-lijk ...

adj., ûnskiedber.

bn., bw. (onafscheidbaar, maar meer gewoon; innig verbonden): onafscheidelijke vrienden; onafscheidelijk verenigd.

bn. en bw. onafscheidbaar, doch meer gewoon.

bn. en bw., zo innig met iemand of iets verbonden, dat geen scheiding mogelijk is, aan geen scheiding valt te denken: zij zijn -; dat is — van dergelijke volksbewegingen; (bw.) — verbonden (aan), verenigd.

bn. bw. onafscheidbaar: zij waren onafscheidelijk vereenigd. ONAFSCHEIDELIJKHEID, v.

...