Wat is de betekenis van omkukelen?

(1897) (inf.) omvallen. Reeds bij Boekenoogen (De Zaansche Volkstaal. 1897). Syn.: omdonderen*; omduvelen*; omlazeren*. • Oorspronkelijk waren er vier van deze „rockstacks". maar door de kracht van het water en de voortdurende vernielende werking van de erosie is er lang geleden één omgekukeld en in zee terechtgekomen. (De...

omkukelen - Werkwoord 1. ergatief omvallen ♢ Naar Frankfurt. Filmen bij het standbeeld van Goethe (dat in de oorlog is omgekukeld; Goethe is toen met zijn neus op de grond terechtgekomen) op de Opernplatz.

(kukelde om, is omgekukeld), (scherts.) omvallen.

...

...