Wat is de betekenis van Obturator?

een afsluitend instrument, in het bijzonder een prothese ter afsluiting van een voorloopsanus (zie anus praeternaturalis).

afsluiter.

obturator, sluitstuk, prothese ter afsluiting van een opening.

m. sluitplaat voor de opening in het verhemelte.

De therapie van de Rhinolalia (naselen) gebeurt vooral op twee manieren, nl. chirurgisch, door operatie van het gespleten gehemelte, of door plaatsing van een obturator (naast beide zijn spraaklessen noodzakelijk). Een o. is een apparaat van caoutchouc, metaal, enz., dat dient om een afsluiting te vormen tusschen mond- en neusholte, zoodanig, dat e...

voorwerp dat dient om openingen af te sluiten, b.v. in het harde verhemelte.

(Lat., dichtstoppen), 1. voorwerp, dat dient om tegennatuurlijke openingen, bijv. in het harde gehemelte, te sluiten; ook om buisvormige instrumenten af te sluiten; 2. vgl. Musculus obturator.

(Lat., dichtstoppen), 1. voorwerp, dat dient om tegennatuurlijke openingen, bijv. in het harde gehemelte, te sluiten; ook om buisvormige instrumenten af te sluiten; 2. vgl. Musculus obturator.

[Lat.], m. (—s), afsluiter; (geneeskunde) kunstmiddel tot sluiting van een gespleten verhemelte.