Obscoenus
1. eig., slijkerig, vuil, walglijk, smerig, cruor, Verg., volucres, harpijen, Verg., fetus, misgeboorten, Liv.; subst., obscoenum, i, n. schaamdeel, Ov., plur., obscoena, ōrum, n. schaamdelen, Suet., ook = uitwerpselen, Ov. 2. overdr., ontuchtig, onzedelijk, gemeen; subst., obscoena, ōrum, n., gemene lieder...
