objectief (objektief) (bijv. naamw.)
(het accent wisselt) [Fr.], bn. en bw. (—tiever, —st), zich bepalend tot de feiten, niet beïnvloed door eigen gevoel of door vooroordelen, niet-subjectief: een — oordeel; een objectieve beschouwing; de objectieve waarheid, de waarheid op zichzelf van een zaak; objectieve poëzie, die buiten het gemoed van de dichter omga...
