Wat is de betekenis van navraag?

v., 1. het vragen of vernemen naar iets; dit kan navraag lijden, gij kunt of moogt er naar vernemen; 2. vraag om te kopen: er is geen navraag naar, het wordt niet gekocht.

navraag - Werkwoord 1. (in een bijzin) eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van navragen ♢... dat ik navraag

navraag - zelfstandig naamwoord uitspraak: na-vraag 1. het informeren naar iets ♢ ik zal eens navraag doen naar zijn achtergrond Zelfstandig naamwoord: na-vraag de navraag

ondersoek, informasie; navraag doen (na).

s., neifraech; — doen, neifreegje.

v. (informatie, het vragen naar) handel: vraag naar een bepaald artikel): navraag doen; veel navraag naar tabak; navraag kunnen lijden.

('na:) v. 1. het navragen : doen; dat kan- lijden, ge moogt ernaar vernemen. 2. vraag naar een bepaald handelsartikel : er is geen naar die waar.

v./m., 1. het vragen of vernemen naar iets: navraag doen; dit kan navraag lijden, men kan of mag er vrij naar vernemen, het is zeker zo; 2. vraag om te kopen: er is geen navraag naar, het wordt niet gekocht.

v. het vragen of vernemen naar iets; dit kan navraag lijden, gij kunt of moogt er naar vernemen; — er is geen navraag naar, het wordt niet gezocht (van koopwaar).