mortje
(< Lat. mors, dood), dood: Doar had ’k baanoa ’n kaakie achtir de sterre genaume ... Joa, kaak moar niet sau gek, as ’t an jou lag, had ’k toch mortjem gegaan, je begraapt toch wel als ik hier noakint had motte sitte, dat ik eifegoed maamis had gegoan, SMIS1 64.
