Wat is de betekenis van moedwillig?

bn. bw. (-er, -st), 1. met kwaadwillig opzet: iets moedwillig bederven; zich moedwillig in gevaar begeven; 2. baldadig.

moedwillig - Bijvoeglijk naamwoord 1. expres, opzettelijk, met boze opzet, weloverwogen ♢ De moedwillige vernielingen door de hooligans maakten de mensen zeer boos. Woordherkomst Samenstellende afleiding van moed en de stam van willen met het achtervoegsel -ig Verwante begrippen...

bn., bw., (ook:) welwillend, bereidwillig. Meester is moedwillig, hij helpt je wel bij het oversteken. - Etym.: AN m. = opzettelijk.

adj. & adv., moedwillich, willemoeds, willensmoeds, mei (opset) sin, opsetlik.

bn., bw.; opzettelijk kwaad doende, met baldadig opzet: een moedwillige knaap.

(moet'willdəh) bn. en bw. (-er, -st) met moedwil (handelend) : -e boeven; (be)handelen.

Moedwillig bn. bw. (-er, -st), opzettelijk bedervend of kwaaddoend; voorbedachtelijk: iets moedwillig bederven; moedwillige zonde; zich moedwillig in gevaar begeven; (fig.) baldadig. MOEDWILLIGHEID, v. (...heden), moedwil. MOEDWILLIGLIJK, bw. (w. g.) moedwillig.

...

...