Wat is de betekenis van Mithras?

oude Perzische zonnegod, in de keizertijd ook in Rome vereerd.

Mithras was een oude Perzische zonnegod die ook door de Romeinen werd vereerd. Hij werd altijd afgebeeld met een stralenkrans rond zijn hoofd. De kerk nam deze nimbus als symbool voor heiligheid over.

(perz) Zonnegod, Geest der Waarheid. Een van de drie dodenrechters. De beide anderen zijn Rashnu en Sraosha.

Mithra, Mithras (Μιθρας), indo-iraanse lichtgod, wiens cultus in de 1e eeuw vC ook in het Westen doordrong en daar zijn hoogste bloei bereikte in de keizertijd. Naar naam en functie was Mithras oorspronkelijk de bemiddelende macht o.m. tussen nacht en dag (vandaar zijn solair karakter), maar hij werd reeds vroeg verpersoonlijkt tot voorvechter van...

Oud-Perzische zonnegod; werd in de Romeinse tijd ook in het Westen vereerd, zie Meden – kunst; zie Parthen – kunst; zie Sannasieden – kunst.

('mi:tras) Perzische licht- en zonnegod, waarvan de eredienst, in de Romeinse Keizerstijd, onder de slaven en in het leger zeer verspreid was.

Zonnegod der Perzen, ook in den keizertijd te Rome vereerd, voorgesteld onder de gedaante van een jongeling in phrygische dracht, die op een stier, wiens hals hij afsnijdt, geknield ligt.

de Perzische zonnegod, in den keizertijd ook in Rome vereerd.

Mithras - Μίθρας, perzische god van de zon en van het goede, die sedert het einde der romeinsche republiek ook in het Westen vereerd werd. Zijn dienst werd door Domitiānus en Traiānus officieel te Rome ingevoerd en was later zeer algemeen. Hij wordt gewoonlijk afgebeeld als een jongeling in oostersche kleederdracht, geknie...