Wat is de betekenis van minvermogend?

bn., weinig bezittend, weinig kunnende betalen.

(1920) (euf.) arm. Zie ook: nulste* wereld. • Om een arme te sparen noemt men hem minvermogend. Ook van een tekort aan verstand wordt men ongaarne beschuldigd: vandaar allerlei eufemismen voor domheid en bekrompenheid. Geheel versleten zijn de oorspronkelike eufemismen idioot en simpel, waarvoor men nu zwakzinnig zegt. (De Nieuwe Taalgids. Jaa...

minvermogend - Bijvoeglijk naamwoord 1. heel weinig geld te besteden hebben ♢ Enschede meent een wapen te hebben gevonden om minvermogende stadsgenoten uit de schulden te houden/helpen. Het heet Wonen+. In een proef die in september begint neemt de Stadsbank de financiële regie over in dertig huishoude...

Sedert de negentiende eeuw een eufemisme voor arm. Het subsidiereglement thuiszorg voor bejaarden (Gr. 2.5 november 1:997) omschrijft ‘minvermogend’ als volgt: ‘De hulpbehoevende bejaarde moet genieten van de voorkeurregeling mutualiteit (WIGW) met andere woorden aanspraak kunnen maken op de verhoogde tussenkomst van het ziekenfonds. De minvermogen...

adj., earm; — zijn, it net bêst dwaen kinne.

bn.; zeer weinig vermogend, niet ver af van onvermogend: behoeftig.

(minvər'mo:gsnt) bn. zeer weinig vermogend, bezittend : -e leerlingen. Syn. → arm (Il 11). minvermogende m. en v. (-n).

Minvermogend bn. weinig bezittend, weinig kunnende betalen, tot de lagere burgerklasse behoorende; — als z.n. minvermogende: eene school voor minvermogenden; vrijstelling van betaling voor on- en minvermogenden.

zie Arm.