Wat is de betekenis van Minderjarigheid?

v.

het nog niet bereikt hebben van de leeftijd, waarop men handelingsbevoegd wordt (in Ned. en Belg. 21 jaar). Tot die leeftijd heeft men wel rechten, mag deze echter niet zelf uitoefenen, doch wordt vertegenwoordigd door ouders c.q. voogd. Uitzonderingen: o.a. op 18-jarige leeftijd kan men een testament maken, een huwelijk sluiten (vrouw reeds op 16-...

v.; onmondigheid.

duurt t/b 21e jaar; minderjarigen, die ongehuwd zijn, kunnen geen rechtsgeldige verbintenissen aangaan tenzij zij v/b m. worden ontheven door → handlichting.

1° (Ned. en Belg. recht) Minderjarigen zijn zij, die den vollen leeftijd van 21 jaren nog niet hebben bereikt of niet vroeger in het huwelijk zijn getreden (art. 385 Ned. B.W., Belg. B.W. art. 388 en 476). Bij ontbinding van het huwelijk, voordat de volle leeftijd van 21 jaren is bereikt, blijft de meerderjarigheid in stand. De m. eindigt in N...

Minderjarigheid. - Minderjarig zijn zij, die den vollen leeftijd van 21 jaren nog niet hebben bereikt en niet vroeger in den echt zijn getreden. Wanneer het huwelijk vóór het bereiken van gen. leeftijd is ontbonden, heeft geen terugkeer tot den staat van minderjarigheid plaats (art. 385 B. W.). Minderj. zijn onbekwaam om zich civielrechtel. te verb...

Minderjarigheid - het tijdperk, gedurende hetwelk men door de wet onbekwaam wordt geacht, als zelfstandig handelend persoon op te treden, en dus rechtspersoonlijkheid mist. Volgens het Burgerlijk Wetboek mag de minderjarige niet zelf zijn goederen beheeren, geen verbintenissen aangaan en zonder toestemming niet huwen. Op verzoek echter van den mind...

staat van iemand, die nog niet de jaren heeft bereikt waarop de wet hem als burger het recht geeft zelfstandig op te treden. Volgens de nog in werking zijnde wet voor Nederlanders eindigt de M. met het bereiken van den ouderdom van 23 jaren; ook door Huwelijk. Zie ook Handlichting.

...