Mănĕo
mansi, mansum (2); 1. intr., blijven; impers., manebitur, men zal blijven, Cic., mansum oportuit, hij (men) had moeten blijven, Ter. | praegn., overnachten; blijven voortduren, nog bestaan, zich staande houden, ook = volharden, b.v. in amicitia, Cic., maneat, het blijve daarbij, Cic.; wachten = (voor iemd) weggelegd -, (...
