macrobiocarpie (makrobiocarpie)
v./m., het verschijnsel dat vruchten enige jaren gesloten aan de plant gehecht blijven, terwijl zij levenskrachtige zaden bevatten, en zich pas openen (waarna de zaden ontsnappen) wanneer de temperatuur en vochtigheid optimaal zijn. (e) Macrobiocarpie vertonen b.v. →Callistemon en →Melaleuca; zij hebben groepen zittende bloemen langs de t...
