Wat is de betekenis van loof?

I. o. (loveren [thans ongebruikelijk]), 1. (veroud., Zuidn.) blad: zo stil als een loof; 2. (coll.) gebladerte, bladeren, groen, inz. van bomen en heesters: het donkere loof der beuken; — minder juist ook van naaldgroen gezegd; — het loof van aardappelen, het hele boven de grond groeiende deel der aardappelplant; 3....

Zie Loef

loof - Zelfstandignaamwoord 1. gebladerte 2. (biologie) weefsel van lagere cryptogamen, waarbij zich geen verdeling in wortel, stengel en blad voordoet loof - Werkwoord 1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van loven ♢ Ik loof 2. gebiedende wijs van loven ...

loof - zelfstandig naamwoord 1. groene bladeren van bomen ♢ in de herfst valt het loof van de bomen Zelfstandig naamwoord: loof het loof

Groen loof betekent volgens de antieke droomuitleggers vreugde; verwelkt loof melancholie. (Zie ook ‘Blad’, ‘Herfst’).

m -> Loef (Fri.).

blare; geloof, prys.

Dit woord, in het dagelijks leven gebruikt voor de bladeren van een bloemplant (houtgewassen, wortelen, enz.), is in de plantkunde ingevoerd ter vertaling van thallus, waarmede men het lichaam der Thallophyten aanduidt. Zowel thallus als loof zijn echter, als plantkundig begrip, verouderd.

s.n., leaf (it), lof (it), lôf (it); (van wortelen of bieten), krûd (it).