Wat is de betekenis van Lijftocht?

m., (veroud.) 1. leeftocht, levensmiddelen; 2. levensonderhoud, b.v. bestaande in vruchtgebruik.

In sommige streken bedingen boeren die hun bezittingen aan anderen overdragen, soms dat de nieuwe eigenaar hen voor de rest van hun leven zal verzorgen, d.w.z. voorzien van woongelegenheid, voedsel, kleding, enz.

oude term voor vruchtgebruik; ook wel voor proviand (leeftocht).

m. (min of meer vero. 1 levensmiddelen; proviand; voedsel, spijs, drank;2 levensonderhoud): 1. de belegeraars trokken af met achterlating van hun lijftocht; 2. goederen in lijftocht, vruchtgebruik; de lijftocht der koningin-weduwe, weduwgift; lijftochten kopen, lijfrente.

Vruchtgebruik gedurende het leven van den gerechtigde (lijftochter). Oude rechtsbronnen (bijv. uit het Overkwartier) vermelden L, toekomend aan den langstlevenden echtgenoot (onroerend goed).

m. (-en) [lijf I + tocht, onderhoud] 1. Algm. levensonderhoud. 2. Inz. a. vruchtgebruik: goederen in -. b. W. g. weduwgeld. c. lijfrente: -en kopen.

’t Eerste lid bet. oudtijds leven-. „Si waren tsamen al haar lijf'; en nog in ’t Wilhelmuslied: „Lijf ende goed te samen.” (Later bet. lijf-, ’t levende lichaam.) Het tweede lid tocht is afgeleid van tiegen = trekken, doen gaan. Lijftocht bet. dus: datgene, wat het leven in stand houdt (thans leeftocht); en...

m., vorm van levensonderhoud die veelal bij testamentaire beschikking wordt verleend (lijfrente, vruchtgebruik e.d.).

Lijftocht m. levensmiddelen: vruchtgebruik; lijftocht eener weduwe, weduwgift; lijftocht eens vorsten. jaargelden, verzorging der jongere prinsen van een regeerend huis door geld, of door de inkomsten, het vruchtgebruik, van daartoe aangewezen landen.