Wat is de betekenis van Lȳsandĕr?

Gr. Lu'sandros, Spartaans veldheer die door de slag bij Aegospo'tamos (405) een einde maakte aan de Peloponnesische oorlog, Athene belegerde en innam (404), de lange muren liet afbreken, de regering der Dertig instelde en Sparta maakte tot de machtigste staat van Griekenland.

Lysander (Λυσανδρος), Spartaanse veldheer en politicus (ca. 455-395 vC). Lysander reorganiseerde op het eind van de peloponnesische oorlog in 408/407 de Spartaanse vloot en verzekerde zich van de steun van → Cyrus de Jongere van Perzië. In 407 versloeg hij de Atheners bij Notium en veroorzaakte daardoor de definitieve val van Alcibiades. Na de nede...

Lysander.

dri, m. beroemd veldheer van Sparta, veroveraar van Athene.

(5e eeuw v.C.), Spartaans veldheer en vlootvoogd, versloeg de Atheense vloot bij Aigospotamoi (405 v.C.) en veroverde Athene (404). Lijsem (Fr.: Lincent), gemeente in België, prov. Luik. 742 ha, 1375 inw. Landbouw.

✝ 395 v. Chr., Spartaansch veldheer, versloeg i/d Pploponnesischen oorlog de Atheners 405 v. Chr.

Spartaansch veldheer uit den Peloponnesischen oorlog. Hij vernietigt de Atheensche vloot bij Aegospotami (405), en laat de muren van Athene sloopen, waar hij het oligarchisch bewind der → Dertig invoert. L. sneuvelde te Haliartus (395).

(li'zandər) [Lat.] Lusander.

Spartaansch veldheer, die door den slag bij Aegos-Potamus een einde maakte aan den Peloponnesischen oorlog, Athene belegerde en innam, de lange muren liet afbreken, de regeering der „30” instelde en zoo Sparta maakte tot den machtigsten staat van Gr.