Wat is de betekenis van Kubus?

m., (-sen, kuben), figuur of regelmatig lichaam, begrensd door zes vierkanten; voorwerp of hoeveelheid van een stof in die vorm.

kubus.

Een kubus is een ruimtelijk figuur waarvan al de zes vlakken een even groot vierkant zijn. De lengte, breedte en hoogte zijn dus gelijk. Een kubus wordt ook wel (regelmatige) hexaëder genoemd en is een van de vijf platonische lichamen die zijn beschreven door Plato.Een platonisch lichaam, ook wel regelmatig veelvlak genoemd, is een ruimtelijk...

kubus - Zelfstandignaamwoord 1. (wiskunde) een regelmatig zesvlakkig lichaam, begrensd door zes gelijke vierkanten Synoniemen hexaëder

kubus - zelfstandig naamwoord uitspraak: ku-bus 1. blok waarvan lengte, breedte en hoogte gelijk zijn ♢ een dobbelsteen is een kubus Zelfstandig naamwoord: ku-bus de kubus de kubussen...

Een kubus is een meetkundige figuur die het ruimtelijke equivalent is van het vierkant.

[Lat. cubus, van Gr. kubos = dobbelsteen, vierkant lichaam] meetkundige figuur begrensd door 6 evengrote vierkanten; Iichaam even lang als breed als hoog. Een kubus heeft 8 hoekpunten en 12 ribben.

regelmatig zesvlak; dobbelsteen

in symbolische zin de driedimensionale uitdrukking van het vierkant, een zinnebeeld van het vaste en duurzame; het in de natuur voorkomende kubische steenzoutkristal geldt als evident bewijs van de harmonische ‘scheppende natuurkrachten’. Het in de alchemie als ‘element’ sal (eigenlijk: zout) aangeduide tastbare principe han...