Wat is de betekenis van kruiven?

(kruifde, heeft en is gekruifd), (veroud., dicht.) 1. krullen, kroezen: het kruivende haar; de golven kruiven ; 2. gekruld, kroezig maken.

kruiven - Werkwoord 1. absoluut (verouderd) krullen; golven ♢ Kruivend haar. 2. (ov) (verouderd) met glinsterend goudstof bestuiven

het kruifde, heeft gekruifd; (lit. t. vero.) krullen; de golven kruiven.

Krullen, doen krullen. Kruif (verouderd) beteekende vroeger: krullend, gekroesd en men sprak van kruivende lokken. Vergel. de geslachtsnaam: De Kruijff.

('kruivən) (kruifde, heeft gekruifd) Veroud. krullen: -d haar.