Wat is de betekenis van Kromtelijn?

(meetk.). De k. op een oppervlak wordt gekenmerkt door de eigenschap, dat haar raaklijnen in de hoofddoorsneden van het oppervlak liggen. Door elk punt van het oppervlak gaan twee kromtelijnen. → Kromming.

v./m. (-en), lijn op een oppervlak met de eigenschap dat de raaklijn in elk punt P van deze lijn in een van de twee hoofddoorsneden van P ligt. (e) Van alle vlakke doorsneden in een punt loodrecht op het oppervlak hebben de doorsneden in de richting van de kromtelijn de grootste of de kleinste kromming. Er zijn twee stelsels van kromtelijnen; door...