Krokken
(krokte, heeft gekrokt), (Zuidn.) 1. kreuken, plooien; — knakken, breken; 2. ombuigen.
Wat is de betekenis van Krokken?
Surinaams woordenboek
J. van Donselaar (1936)
krokken
(krokte, heeft gekrokt (?)), (veroud. scholierentaai) zeuren. Zie Schoonhoven 1939: 154. - Etym.: Veroud. AN k. kreuken; kraken. S krokoe = leuteren kakelen.
Gerelateerde zoekopdrachten
