Wat is de betekenis van Kriepen?

(kriepte, heeft gekriept), (Zuidn.) 1. piepen, knerpen : de sneeuw kriepte onder de schoenen ; 2. steunen, klagen, kreunen, vaak uit een gevoel van onmacht of vrees.

kraken, knarsen, knerpen, piepen klagen, kreunen Ze piepen en kriepen. Wat zeggen ze? Wat is hun alarmroep, met welke geluiden onderhouden ze onderling contact, hoe dagen ze elkaar uit? Anders dan bij heel veel andere vogels weten we daar nauwelijks iets vanaf. (Remco Daalder, De Gierzwaluw) Ik zei tegen onze dochter Amalia: ...

(kriepte, gekriept) kraken, knarsen, knerpen, piepen, klagen, kreunen Maar ja, je hebt van die chagrijnige mensen die al klagen en kriepen als in dit land drie dagen na elkaar de zon schijnt. - HN, 1-07-2002.

1. Ter aand. van versch. piepende geluiden door dieren en zaken voortgebracht: piepen, knerpen, knarsen, kraken enz. Wij (hooren) die vijl kriepen en raspen op ’t harde ijzer, CLAES 1923, 217. In een hoek van de hut staat waarachtig een leunstoel, waarop een gerimpeld wezen lachend te kriepen zit, JONCKHEERE 1957, 151. Het raam kriepte zach...

kriepte, heeft gekriept; (Z.-N.) kreunen, piepen.

(kriepte, heeft gekriept), (gew.) 1. piepen, knerpen: de sneeuw kriepte onder de schoenen; 2. steunen, klagen, kreunen, vaak uit een gevoel van onmacht of vrees.

Kriepen (kriepte, heeft gekriept), (Zuidn.) piepen: de sneeuw kriepte onder de schoenen; — steunen, klagen, kreunen, vaak uit een gevoel van onmacht of vrees. KRIEPER, m. (-s) die kriept.