Wat is de betekenis van Kortsluiting?

v., toevallige of opzettelijk tot stand gebrachte verbinding of aanraking tussen een positieve en negatieve draad, klem enz., zodat de electrische stroom daarlangs teruggaat in plaats van zijn loop te vervolgen door de lampen, de motor enz. : de brand was door kortsluiting ontstaan.

kortsluiting - Zelfstandignaamwoord 1. het plaatsvinden van een gewenste of ongewenste weerstandloze verbinding in een stroomkring Woordherkomst Afgeleid van het Duitse Kurzschluss Naamwoord van handeling van kortsluiten met het achtervoegsel -ing

kortsluiting - zelfstandig naamwoord uitspraak: kort-slui-ting 1. storing die ontstaat als je twee elektrische draden tegen elkaar houdt ♢ de brand is ontstaan door kortsluiting Zelfstandig naamwoord: kort-slui-ting ...

Ontstaat als er een te grote stroom door een stroomkring loopt.

een ongewenste stroomdoorgang tussen een elektrische leiding en de aarde of tussen twee elektrische leidingen zonder dat de nodige weerstand door de stroom wordt doorlopen. Dit kan b.v. gebeuren als de leidingen niet goed geïsoleerd zijn. Deze worden dan zo sterk verhit, dat vuur kan ontstaan. Daarom zijn de leidingen door een zekering...

aansluiting v/d elektriese stroom voor plek van verbruik.

s., (koart)sluting.

electr., ongewenste verbinding met te verwaarlozen weerstand tussen twee punten, waartussen zich in normale toestand een electrische weerstand (bijv. een lamp) bevindt. Verbinding tussen twee draden in een huis installatie zal een vergroting van de stroom door de draden tot gevolg hebben, met warmte-ontwikkeling en daardoor kans op brand verschijns...

v. -en; afsluiting van de electrische stroom vóór de plaats, waar de stroom moet gebruikt worden, door aanraking van een positieve en negatieve draad: de brand ontstond door kortsluiting; ook (mijnwezen): bij het in verbinding treden van een uittrekkende hoofdluchtstroom met een intrekkende kan door kortsluiting tussen beide stromen d...