Wat is de betekenis van korst?

v. (-en), 1. oppervlakte van of rand aan enig lichaam die door grotere hardheid of taaiheid, ook door andere afwijkingen, van de er onder liggende stof verschilt en daarvan meer of minder scherp af te grenzen is: de korst van de kaas afsnijden; wat een harde korst is er aan dat brood; de korst van een pastei; bij banketb. ook als naam...

korst - Zelfstandignaamwoord 1. een harde buitenste laag om iets dat verder relatief zacht is ♢ Kinderen willen vaak de korst van hun brood niet opeten. korst - Werkwoord 1. enkelvoud tegenwoordige tijd van korsten 2. gebiedenwijs van korsten

korst - zelfstandig naamwoord 1. harde kant aan de buitenkant van iets zachts ♢ er zat een harde korst om het brood Zelfstandig naamwoord: korst de korst de korsten het korstje...

Rand of stuk(je) brood die verwerkt kan worden tot een onderdeel van koude en warme gerechten.

korst - Een harde of broze buitenlaag of bedekking op een materiaal of object.

of rhytidoma ➝ kurkcambium.

crusta, een buitenste harde laag, meestal van opgedroogd exsudaat of excretie (in het bijzonder bij huidziekten en wonden).

s., koarste; (kapje van brood) plasse; (roof), rouwe, koarste; (laag vuil), oergroede; een vuile — krijgen, oergroeije.

V. -en; 1. harde, droge oppervlakte van iets, dat week is: de korst v. e. kaas; de korst of roof op een wonde; 2. een stuk korst: een droge korst brood; zie pastei, korstjes.