Wat is de betekenis van Konstabel?

m. (-s), 1. (zeew.) onderofficier bij de marine, aan wie de zorg voor het geschut en de munitie is opgedragen, thans uitsluitend belast met het onderhoud der artilleriegoederen; 2. (bij grote rederijen) hoofd van de bewaking van de werf en van de schepen; 3. (Z.-A.) politieagent.

[verbastering van VLat. comes stabuli = stalmeester] 1 vroeger: officier of onderofficier belast met de zorg voor het geschut; thans: onderofficier-artillerist bij de marine; 2 (bij grote rederijen) hoofd van de bewakingsdienst.

onderofficier bij de marine; hoofd van de bewakingsdienst bij grote rederijen

polisiebeampte.

Onderofficier aan boord van oorlogsschepen die het toezicht houdt over de bediening van het geschut.

m. 1 , artillerist; 2 Z.A. politieagent.

heet aan boord een onderofficier, speciaal belast met zorg en behandeling van de scheepsartillerie. De benaming is even oud als de scheepsartillerie zelf. Konstabel moet men niet verwarren met kanonnier.

m. artillerist bij de marine.

(vroeger: constapel), naam voor het personeel aan boord van een oorlogsschip, dat belast is met het beheer over en het onderhoud van de artillerie, zoowel geschut als munitiën. Vgl. → Connétable.