Wat is de betekenis van kolonel?

m. (-s), 1. hoofdofficier die het commando heeft over een divisie (1939), tevoren (sinds 1913) over een brigade, dáárvoor over een regiment; 2. (bij de marine) niet-officiële titel voor een kapitein ter zee of een hoofdofficier eerste klasse.

kolonel - Zelfstandignaamwoord 1. (militair) een hoge militaire rang Woordherkomst Afkomstig van het Latijnse columnella (kleine zuil). Als rang ontstaat de term in laat-zestiende-eeuws Italië. Het woord betekende 'officier die een colonne aanvoert'.

kolonel - zelfstandig naamwoord uitspraak: ko-lo-nel 1. officier van de hoogste rang ♢ hij is kolonel in het leger geweest Zelfstandig naamwoord: ko-lo-nel de kolonel de kolonels

kolonel

afk. kol. [Fr. colonel, van lt. colonnello, van colonna = zuil (mil.) hoofdofficier, bevelhebber van brigade of regiment.

hoofdofficier

kolonel - Officieren in de strijdmacht, in het algemeengelden ze als hooggeplaatste officieren van regimenten.

zie Generaal.

militaire dictator.