Kolf
v. (kolven), 1. (hist.) aan het einde verdikte zware stok als wapen, soms met ijzeren punten beslagen; 2. het dikke eind van een biljartkeu; 3. slaghout voor het kolfspel; in ’t bijz. het onderste, omgebogen deel daarvan, de koperen ,,klik” waarmede de kolfbal wordt geslagen: kolf aan stek, aan (het) stuk, de kolf heeft de paal...