Kolen, asrest
v. mv. (collect.), 1. stukken verkoold hout : de toren brandt en stort aan kolen neer ; — (zegsw.) op hete kolen staan of zitten, van ongeduld en zenuwachtige haast niet rustig op zijn plaats kunnen blijven, -ongeduldig verlangen ; 2. stukken steenkool, organische kool als stookmateriaal : kolen stoken ; een zak kolen...
