Wat is de betekenis van knurf?

m. (knurven), (Barg.) slag. Zie ook Knorf.

1) (1906) (Barg.) klap, mep. 'Knurf krijgen': slaag krijgen. 'Knurf geven': er duchtig op los slaan. • Knurf, klap. Hij kreeg een knurf in zijn tronie. (Köster Henke: De boeventaal. 1906) • Soo'n knurf de vent ook fan die Rooie ‘stille’ had te ferdure,... bracht verdrietig Frits Weerels er tusschen in. (Israël Quer...

[eig.: knobbel in stengel, gezwel, bonk] div. betekenissen, o.a. scheldwoord voor provinciaal of daarmee gelijkgesteld persoon.

(Barg.) trap

klap. Hij kreeg een knurf in zijn tronie.

knurf - m., (argot), trap.