knoloog
(1906) (Barg. scheldw.) iemand met puilende ogen; schele. Zie ook: schelvisogen*. • (Köster Henke: De boeventaal. 1906) • Jij kreng, heb de niesses ferraje! Oggh!.... hoe.... hoe kóm j'r an! Ik móst je.... knoloog! (Is. Querido: Van Nes en Zeedijk. 1914) • knoloog, (Barg.) schele. (Fokko Bos: De vreemde woorden....
