Wat is de betekenis van knarren?

1) (1913) (Den Haag) knikkeren. • Knarren, pompen, jeunen: knikkeren. (Jac. van Ginneken: Handboek der Nederlandsche taal. Deel I. De sociologische structuur der Nederlandsche taal. 1913) 2) (1977) (inf.) copuleren, neuken. Eigenlijk: een krakend of schurend geluid maken. Hier mogelijk betekenisuitbreiding van 1). Het woord werd in dez...

knarren - Zelfstandignaamwoord 1. meervoud van het zelfstandig naamwoord knar

Petrus Renier Hubertus; geb. Roermond 12 maart 1826, overl. Schaerbeek (bij Brussel) 30 januari 1869. Leerling van F. Willems. Genre- en landschapschilder, werkzaam te Brussel.ROERMOND -Gemeentemuseum: een landschap (sepiatekening). Cat. Roermond; Nieuw Nederlandsch Biografisch Woordenboek VIII; Scheen 1946 en 1969.

knarren - neuken (Hengstenbal), knie. In de verb. de knieën van elkaar doen, als teken van bereidheid tot de coïtus. 'Jij idioot', brulde Paul. 'Jij zult nooit weten wat het betekent je knieën van elkaar te doen en tegen een man te zeggen "Stop 'em d'r in, of ik ga kapot!’", L. 9 [1967]. en in...

kraken, knarsen; eine knarrende Stimme, een kraakstem.

hol j. krijssel tanden . Stridere.