Wat is de betekenis van Kluppel?

m. (-s, -en), 1. (gew., vooral Zuidn.) knuppel ; — knuppelkoek: 2. (gew.) officiële aanzegging, buurtbriefje.

Knuppel; ook: lomp, onhandig persoon: een kluppel van een vent. Zij liet hem doorgaan, woog haar kansen, en sprong toe, een kluppel hoog in de vuist. De jongen stortte neer, TEIRLINCK 1952, 1, 176.Afl.: kluppelen (Wdl.), knuppelen; hierbij: afkluppelen (De weinige vruchten die blijven staan en rijp worden, verscholen in ’...

m. -en, -s (knuppel).

= knuppel.

m. (s), (gew.) knuppel.

KLUPPEL, m. (-s, -en), (ge.v.) knuppel, korte, dikke stok; talhout; (wapenk.) boomtronk met knoesten of takken; (gew.) buurtbriefje, zie aldaar.

Kluppel (Jan Andries), een ijverig Nederlandsch regtsgeleerde, geboren op den 14den Januarij 1786, studeerde te Leiden in de regten en promoveerde aldaar in 1807 op eene dissertatie: „De crimine stellionatus.” Hij vestigde zich als advocaat te ’s Gravenhage, doch werd kort daarna benoemd tot secretaris der stad Enkhuizen en tot grffier van Schepene...

Kluppel, m. (-s), knuppel, korte -, dikke stok. *-EN, bw. gel. (ik kluppelde, heb gekluppeld), afranselen -, doodslaan met eenen stok of knuppel. *-KOEK, m. (-en), langwerpige smalle koek. *-SPEL, o. (-en), soort stokkenspel. *-VERS, o. (...zen), slecht -, plat vers.

...