Wat is de betekenis van Kluitkalk?

2025-07-24
Groot woordenboek der Nederlandse taal

Van Dale Uitgevers (1950)

Kluitkalk

v., ongebluste gebrande steenkalk.

2025-07-24
Historische collectie Nederland

Rijksdienst voor het cultureel erfgoed (2019)

kluitkalk

Ongebluste kalk.

2025-07-24
Agrarisch Encyclopedie

Veerman (1954)

Kluitkalk

is ongebluste kalk (CaO) . Zij wordt niet meer voor bekalking toegepast.

2025-07-24
De Kleine Winkler Prins

Winkler Prins (1949)

Kluitkalk

zie Kalkbranderij.

2025-07-24
Verklarend handwoordenboek der Nederlandse taal

M. J. Koenen's (1937)

kluitkalk

v. ([ongebluste] steenkalk in kluitvorm): Limburgse gebluste kluitkalk.

2025-07-24
Woordenboek voor praktische kennis

Dr. L.M. Metz (1937)

Kluitkalk

Ongebluschte kalk. Gebrande kalk uit Luiksche kalksteen. Kluitkalk staat tegenover poederkalk. Deze is fijngemalen en „droog gebluscht”, dat is : met de berekende hoeveelheid water, die juist voldoende is, om de kalk te blusschen.

2025-07-24
Katholieke Encyclopaedie

Uitgeverij Joost van den Vondel (1933-1939)

Kluitkalk

Gebrande ongebluschte kalksteen, welke in kluitvorm uit den kalkoven komt en na het blusschen tot meelkalk uiteenvalt.

2025-07-24
Modern Woordenboek

Jozef Verschueren (1930)

kluitkalk

('kluit) m. kalk in kluitvorm.

Wil je toegang tot alle 9 resultaten?

Ja, ik word vriend van Ensie!
2025-07-24
Oosthoek encyclopedie

Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)

Kluitkalk

Kluitkalk - is gebrande steenkalk. Bekend is voor ons land vooral de Belgische kluitkalk uit de omgeving van Luik. Wordt door industrie en landbouw gebruikt en in 3 soorten in den handel gebracht, t. w. 1e soort met ± 90 % ongebluschte kalk (CaO), 2e soort met ± 70 % en 3e soort (z.g. kalkasch of landbouwkalk) met ± 50 %. Zie BRANDEN (KALK).

Gerelateerde zoekopdrachten