Wat is de betekenis van Kleuteren?

(kleuterde, heeft gekleuterd), (gew., Zuidn.) kloppen, timmeren, inz. knutselen.

(1980) (inf.) kinderachtig zitten leuteren. • Man, sta daar niet zo te kleuteren, siste hij. (Jan Wolkers: De perzik van onsterfelijkheid. 1980)

Knutselen; kloppen, timmeren; ook: klungelen. Broos zit in huis nog te kleuteren aan een stuk getuig, CLAES 1933, 72, Nu zoudt gij een ster moeten maken die blinkt gelijk nen hemel! S. Ha! dacht ge dat ik reeds niet lang vol was geweest van dien schonen dag? Ik heb zitten kleuteren, TIMMERMANS z.j.a, 41. Afl.: kleuteraar, knutselaar (Hij i...

(kleuterde, heeft gekleuterd) knutselen.