kleis
(1901) (< Jidd.) vlees- of deegballetje. Vandaar ook: futloos persoon; jansalie; onbenullige vrouw. In toneeljargon: gezwollen, onnatuurlijke toon. • Al zewe maal was 'k 'r dit maand - zei ie, zonder op te zien, - de tenoor deugt niet... 'n kleìs het ie in z'n stròt... mot je Lorriljé hoore, in Parijs, en Riské!...