Wat is de betekenis van klankkleur?

v. (-en), timbre.

klankkleur - Zelfstandignaamwoord 1. (muziek) het kenmerkende van een klank dat ontstaat door het aantal en de verhouding van de meeklinkende boventonen Woordherkomst samenstelling van klank en kleur Verwante begrippen klankassociatie, klankbeweging, timbre

klankkleur - zelfstandig naamwoord uitspraak: klank-kleur 1. het kenmerkende van een klank ♢ de klankkleur van dit stuk is erg intiem Zelfstandig naamwoord: klank-kleur de klankkleur de...

Het timbre van een toon, afhankelijk van de meeklinkende boventonen.

(v.(m.)), → timbre

Klankkleur: 1) (drama): is een specifieke en karakteristieke klank van een stem (1, 2), ook wel timbre genoemd; aspect van stemtechniek; 2) (muziek): heeft te maken met de klank van de instrumenten (donker, helder, scherp, dof); ieder instrument heeft een specifiek, herkenbaar geluid; verschil in klankkleur is het gevolg van: een andere klankbron (...

Specifieke en karakteristieke eigen klank van een stem, ook wel (→) timbre genoemd. Het is een aspect van (→) stemtechniek.

Het eigen geluid van ieder instrument.

of timbre, een soortelijke klank, is de typische eigenaardigheid waardoor, ongeacht de toonhoogte, het geluid van bijv. een viool zich onderscheidt van dat van een ander instrument. De klankkleur is mede afhankelijk van het aantal en de verhouding van de bovenharmonischen.