Kippekoorts
v., pip; (fig., van mensen) zenuwachtige opgewondenheid.
M. J. Koenen's (1937)
v. (koortsaanval, -vlaag; ziekte, zoals de kippen hebben, naam voor een denkbeeldige ziekte bij de mensen): ik wou je kreeg de kippekoorts, zwakke verwensing.
Grasduin in meer dan 507 woordenboeken en encyclopedieën. Krijg toegang tot maar liefst 2.316.291 begrippen, 37.599 spreekwoorden en 78.030 synoniemen.
Word nu vriend van Ensie!
Jozef Verschueren (1930)
v. (-en) 1. Eig. koorts bij een kip. 2. Metf. opgewonden, denkbeeldige ziekte.
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: