Kif(t)
v., (volkst.) 1. herrie, ruzie : kif maken ; er was grote kif ; 2. dat is de kif, gezegd van hen die uit afgunst smalend over iets spreken ; 3. dat is kif, dat valt tegen.
Wat is de betekenis van Kif(t)?
Woordenboekje Nederlandse Jiddisch
H. Beem (1975)
Kif(t)
ruzie; dat is de kif = dat is alleen maar afgunst; Nederlandse volkstaal van Jiddisch gift; zie aldaar.
Gerelateerde zoekopdrachten