Keulse reis
(19e eeuw) een lange, moeizame of zelfs gevaarlijke tocht. Ook gezegd wanneer iemand lang onderweg blijft. Vgl. Blankenbergse* reis. • Hij doet eene Keulsche reis. [Men bezigt dit spreekwoord, als iemand bij eene boodschap lang uitblijft. Lange reizen heeten Keulsehe reizen.] (P.J. Harrebomée: Spreekwoordenboek der Nederlandsche taal....
