Wat is de betekenis van Kerkvaders?

De belangrijkste theologen van de vroegchristelijke kerk zijn bekend als de kerkvaders. Zij legden de basis voor de christelijke theologie met hun uitleg van de bijbel, bijbelvertalingen en andere geschriften. In de rooms-katholieke kerk van het westen gelden als kerkvaders: Hiëronymus, Augustinus, Ambrosius en Gregorius de Grote. De kerkvaders van...

Kerkvaders zijn de kerkleraren uit de eerste christelijke tijd. De Oosterse kerk gebruikt het begrip ‘kerkleraar’. Op iconen zijn ze vaak in bisschopsgewaad afgebeeld met evangelieboek en zegenend gebaar. Op het hoofd dragen ze een mitra of ze zijn blootshoofds afgebeeld. De ‘sakkos’, een korte tuniek die over een ondertuniek wordt gedragen symboli...

de → kerkelijke schrijvers der eerste zeven eeuwen van het Christendom, die om hun uitmuntende leer en groote heiligheid door de Kerk worden beschouwd als degenen, die haar de leer van Christus en de Apostelen als een vaderlijk erfdeel hebben overgeleverd. Wanneer zij eenstemmig een waarheid als geopenbaard beschouwen, is dit een zeker bewijs...

heilige mannen der eerste 8 eeuwen, die zich door hun over het algemeen orthodoxe en wat de leer betreft door de Kerk goedgekeurde geschriften verdienstelijk hebben gemaakt. De oudste onder hen heten ook Apostolische Vaders wegens hun contract met de apostelen. Voorn. K. (Westen): Hiëronymus, Ambrosius, Augustinus, Gregorius d. Gr.; (Oosten):...

(Patres ecclesiae) is de aanduiding voor de kerkelijke schrijvers uit de eerste 7 of 8 eeuwen van het Christendom, die uitmunten door hun orthodoxie en heiligheid van leven. Bovendien moeten zij door de Kerk als zodanig zijn erkend. Ontbreekt één van deze voorwaarden, dan spreekt men beter van „kerkelijke schrijvers&rdquo...

De Christelijke schrijvers uit de eerste eeuwen van het Christendom. De dragers van de rechtzinnige leer der oude Kerk van de tweede tot de zesde eeuw.

eerenaam v/d apostolische vaderen, nl. de Chr. schrijvers, die uitmuntten d/d heiligheid v/h levenswandel en hun zuiverheid v. leer.

Deze naam, die enkel berust op traditie — zie aldaar, — werd, vooral in Noordelijke streken, gegeven aan de christelijke schrijvers uit de eerste eeuwen van het ontstaan der christelijke gemeenten, die uitblonken door zuiverheid van leer en door een heilig leven. Beroemde kerkvaders waren de vier uit het Oosten: Athanasius, Basilius, Gr...

(lat. patres ecclesiae) volgens protestantsch spraakgebruik de dragers der rechtzinnige leer van de oude kerk, van de 2de tot de 6de eeuw. De grieksch-kath. kerk strekt hun rij uit tot Johannes Chrysorrhoas (Damascenus, overl. omstreeks 754); de r.-kath. tot Gregorius den Grooten (overl. 604). Van de grieksche kerk zijn de voornaamste : Athanasius,...