Wat is de betekenis van Kennisneming?

v., 1. het zich verschaffen van bekendheid met —, van kennis inz. van geschriften: na kennisneming van (de inhoud van) de brief; 2. bevoegdheid tot onderzoek en oordeel: deze zaak staat ter kennisneming van de kantonrechter, deze is bevoegd er over te oordelen.

v. (het zich verschaffen van bekendheid; onderzoek, inzage); na kennisneming van.

v. het zich verschaffen van bekendheid met iemand of iets: een oppervlakkige -; na van de brief, van de literatuur over een onderwerp.

v., 1. het zich-verschaffen van bekendheid met, van kennis m.n. van geschriften (e): na — van (de inhoud van) de brief; 2. bevoegdheid tot onderzoek en oordeel: deze zaak staat ter van de kantonrechter, deze is bevoegd erover te oordelen. (e) Het is in Nederland het recht van de verdachte (art. 30 WSv) en zijn raadsman (art. 51 WSv) kennis te...

KENNISNEMING, v. onderzoek iets ter kennisneming zenden, ter inzage.

...

...